Het bestrijden van bosbranden ontwikkelt zich tot een baan die het hele jaar door wordt uitgevoerd

Onze planeet verandert. En onze journalistiek ook. Blijf op de hoogte van het laatste nieuws op onze pagina Klimaat en Milieu.

Meld je hier aan om deze nieuwsbrief elke donderdag in uw inbox te ontvangen.

---

Deze week:

• Het bestrijden van bosbranden ontwikkelt zich tot een baan die het hele jaar door wordt uitgevoerd
• Hoe geothermische verwarming werkt
• Daktuin voegt verse groenten toe aan ziekenhuismaaltijden

---

Het bosbrandseizoen wordt langer in Canada. Moet het bestrijden van branden een taak zijn die het hele jaar door gedaan moet worden?

Toen Dave Pascal begon als bosbrandweerman, was dat een baan van drie maanden per jaar. Hij bracht de zomers door met het bestrijden van bosbranden en ging daarna terug naar zijn vaste baan als bostechnicus.

“Het was net als de kleine jongensclub. En we sprongen gewoon in helikopters, vlogen de bush in, gingen branden blussen en kwamen thuis en gingen terug naar ons normale werk,” zei hij.

Maar door de klimaatverandering werden de brandseizoenen steeds langer, en dat gold ook voor Pascals werk.

“Ineens heb ik geen andere baan meer”, zei hij.

“Nu is het een carrière.”

Klimaatverandering heeft bijna elke industrie veranderd — en kansen geboden om gevestigde praktijken te heroverwegen. Pascal, lid van de Líl̓wat First Nation, is een specialist op het gebied van cultuur en voorgeschreven brand bij de First Nations’ Emergency Services Society of British Columbia, waar hij traditionele inheemse kennis terugbrengt naar het beheer van bosbranden.

Gemeenschappen in de hele provincie komen naar hem toe met voorstellen voor gecontroleerde branden. Dit zijn gecontroleerde en geplande branden om de hoeveelheid brandstof rond hun land te verminderen en het veiliger te maken tijdens het brandseizoen.

“Het is hun territorium, het is hun land”, zei Pascal.

“Ze weten hoe ze het moeten aanpakken. Dus vertellen ze me wat hun plan is, en ik ben er om hun plan te ondersteunen.”

De noodzaak om deze praktijken weer in ere te herstellen groeit, vooral na de historisch slecht Brandseizoen 2023 in Canada en de verwoestende branden in Jasper dit jaar.

Dat betekent heel veel uitbreiden het aantal mensen dat in dit vakgebied werkt, net zoals Canada meer mensen nodig heeft werk in groene renovatie of om boor voor geothermische energie. En net als andere onderdelen van de groene economie kan dat betekenen dat de manier waarop de agentschappen deze functies financieren en de mensen ervoor kiezen, verandert.

Amy Cardinal Christianson, voormalig onderzoeker bij de Canadian Forest Service, pleit voor meer inheemse brandweerlieden in de wildernis. Ze zegt dat het wervingsproces een verandering vereist van wat sommigen doorgaans beschouwen als “expertise”, vooral omdat veel inheemse brandweerlieden mogelijk geen toegang hebben gehad tot de gebruikelijke opleidingsprogramma’s en certificaten voor leiderschapsposities in hun vakgebied.

“Ze kennen hun gebied, ze kennen de waarden en ze weten hoe vuur zich over het land verplaatst, maar ze worden totaal buitengesloten van de besluitvorming op hun grondgebied”, zei ze.

Naast het veranderen van het rigide stramien van wie in aanmerking komt voor bepaalde banen, is ook een stabiele financiering door de overheid voor baanzekerheid het hele jaar door belangrijk om nieuwe mensen aan te trekken voor de banen, aldus Christianson.

“We moeten stoppen met denken dat brand iets is waar we in de zomer even wat geld aan kunnen uitgeven en dat het probleem dan vanzelf verdwijnt”, zei ze.

“Wat we nu zien met deze zomers vol rook, is dat we hierin het hele jaar door moeten investeren.”

– Inayat Singh

Oude nummers van Wat is er in hemelsnaam aan de hand? Zijn hierDe klimaatpagina van CBC News is hier.

Luister naar onze podcast en radioshow. In onze nieuwste aflevering: Geld van de olie- en gasindustrie zou de reikwijdte van klimaatoplossingen die universiteiten en andere instellingen onderzoeken, kunnen beperken, aldus een groep academici. Ze hebben papers, nieuwsberichten en waakhondrapporten van over de hele wereld, waaronder Canada, bestudeerd en zeggen dat het tijd is voor meer transparantie over wie de rekening betaalt en wat de implicaties van betrokkenheid van de industrie kunnen zijn.

Wat op aarde dropt elke woensdag en zaterdag nieuwe podcastafleveringen. Je vindt ze op je favoriete podcast-app of op aanvraag op CBC LuisterDe radioshow wordt uitgezonden op zondag om 11.00 uur en 11.30 uur in Newfoundland en Labrador.

---

Feedback van lezers

Na het artikel van vorige week over de noodzaak voor boorders om klimaatvriendelijke geothermische verwarming (ook wel geoexchange genoemd) te installerenwe kregen een paar e-mails van verwarde lezers zoals Sherry Boschman“Ik weet wel iets over geothermie, maar de manier waarop het in dit artikel wordt beschreven, verbijstert me”, schreef ze.

De beste manier om het uit te leggen is waarschijnlijk een diagram, dus hebben we er een in The Big Picture hieronder gezet. Maar hier zijn antwoorden op een aantal specifieke vragen die Sherry had:.

Hoe diep moet je boren? U moet onder de vorstgrens boren en u moet voldoende pijp kunnen installeren om voldoende warmte met de grond uit te wisselen voor de grootte van uw gebouw. ​​In de ontwikkeling van Oakville werd de pijp verticaal geïnstalleerd (hij kan ook horizontaal worden geïnstalleerd) en Diverso boorde ongeveer 100 tot 230 meter diep.

U noemt het aanleggen van leidingen, maar is het niet nodig om een ​​geothermische ringleiding aan te leggen? Ja, de leidingen zijn verbonden in een lus die warmte uit de grond verzamelt en aan één kant overdraagt ​​aan een warmtepomp. Water gemengd met antivries circuleert in de lus om de warmte te absorberen en te dragen.

Waar komt het voegmiddel vandaan? Zodra de pijp is geïnstalleerd, wordt de ruimte eromheen gevuld met grout, zowel om het gat te dichten als om de warmte tussen de pijp en de grond over te brengen. Dit is een technisch detail dat niet vaak wordt genoemd in beschrijvingen van geothermische verwarming.

Denkt u erover om persoonlijke investeringen in klimaatactie te doen nu de inflatie en de rentetarieven dalen?

Schrijf ons op [email protected].

Hebt u een boeiend persoonlijk verhaal over klimaatverandering dat u wilt delen met CBC News? Pitch hier een First Person-column.

Het grote plaatje: hoe geothermische verwarming werkt

Geothermische (ook wel geoexchange) verwarming en koeling is een efficiënte manier om een ​​huis te verwarmen met behulp van elektriciteit. Het bestaat uit een “geothermische lus” van buizen gevuld met water en antivries die circuleert en warmte uitwisselt met de grond. Op een gegeven moment gaat het door een grondbronwarmtepompdie de warmte in een gebouw trekt (voor meer details over hoe een warmtepomp werkt, bekijk dit diagram).

Onder de vorstgrens heeft de grond het hele jaar door een relatief constante temperatuur (ongeveer 10 C). Dat is veel warmer dan de lucht in de winter, wat betekent dat er veel warmte gemakkelijk kan worden benut door de warmtepomp, waardoor grondwarmtepompen efficiënter zijn dan luchtwarmtepompen.

Nadat de warmte uit het water is gehaald, circuleert het terug door de lus om nog meer warmte uit de grond te halen.

In de zomer is het systeem omgekeerd. De warmtepomp haalt warmte uit het gebouw en brengt het terug naar de grond om het huis te koelen met airconditioning.

Geothermische verwarming en koeling kunnen in individuele gebouwen worden geïnstalleerd of als een netwerk dat veel gebouwen bedientEr is ook een variatie genaamd geothermische energie uit meren of vijvers, waarbij warmte wordt uitgewisseld met water in plaats van met de grond.

— Emily Chung

---

Heet en opgewonden: Provocerende ideeën van over het hele web

Daktuin produceert gezondere ziekenhuismaaltijden, met klimaatvoordelen

Patiënten en personeel van het Royal University Hospital in Saskatoon kunnen tegenwoordig kiezen uit versere groenten in de cafetaria van het ziekenhuis.

Dat komt omdat het voedsel zes verdiepingen hoog wordt verbouwd, in een tuin op het dak van het ziekenhuis.

Vanessa McCubbing, een medewerkster van de Saskatchewan Health Authority die hielp bij de ontwikkeling van de tuin, zei dat het pilotproject was opgezet om lokaal geproduceerd voedsel naar het ziekenhuis te krijgen voor patiënten en personeel.

“Daken zijn over het algemeen ongebruikte ruimtes,” zei McCubbing. “We vonden het een hele leuke kans om lokaal voedsel te verbouwen.”

Het voedsel in de tuin — dat in juli werd geplant — wordt gekweekt in aeroponische torens. De wortels van de planten zitten in een kuipachtige structuur en worden besproeid met een voedingsrijke mist om ze te helpen groeien.

Volgens McCubbing is er tot nu toe meer dan 70 kilo aan producten gebruikt in de cafetaria van het ziekenhuis dankzij het project.

“Het vergt weinig onderhoud. Er hoeft niet gewied te worden, wat geweldig is. Het is weinig arbeid en erg ergonomisch”, zei ze.

Melanie Marushechka, medewerkster van de voedselvoorziening in het ziekenhuis, is deze zomer hard aan het werk geweest met het verbouwen en oogsten van voedsel, dat voornamelijk bestaat uit sla, kruiden en tomaten.

“We kijken naar de menuopties die we vandaag en morgen in de cafetaria serveren, en dan selecteren we de ingrediënten die bij die menu-items passen”, zei ze.

De groenten worden vervolgens gebruikt voor salades in de cafetaria of als bijgerecht bij maaltijden die aan patiënten worden bezorgd.

Marushechka zei dat de tuin ook vrij is van pesticiden, wat ideaal is voor patiënten die niet tegen voedsel kunnen dat met chemicaliën is bespoten.

Ze zei dat de tuin de aandacht trekt van bezoekers van het ziekenhuis.

“Ze zijn geschokt dat we hier op het dak iets laten groeien,” zei ze. “Het prikkelt hun gedachten over hoe ze dingen kunnen laten groeien, hoe ze hier in Saskatoon duurzaam kunnen zijn.”

Wanda Martin, universitair hoofddocent aan de faculteit verpleegkunde van de Universiteit van Saskatchewan, zegt dat het project mensen helpt om in contact te komen met de herkomst van hun voedsel.

“Als je eten eet dat er echt goed uitziet en echt vers is, ben je eerder bereid om het te consumeren,” zei Martin. “Dus het vergroot je kans op welzijn als je patiënt bent in het ziekenhuis.”

Volgens Martin is lokaal voedsel belangrijk, aangezien klimaatverandering wereldwijd gevolgen heeft voor de groeiomstandigheden.

“Naarmate (andere groeigebieden) warmer worden en er kansen ontstaan ​​dat voedselsystemen falen, kunnen lokale voedselsystemen … een aantal uitdagingen in de toekomst voorkomen.”

Volgens Martin kunnen daktuinen ook de CO2-voetafdruk van een gebouw verkleinen.

Asfaltdaken genereren veel warmte, maar planten kunnen de warmte vasthouden en gebruiken om te groeien.

Martin heeft zelf meegewerkt aan het werk rondom de tuin. Ze hoopt dat er met voldoende financiering een haalbaarheidsstudie kan worden uitgevoerd om te kijken of er een kas op het dak kan worden gebouwd om de tuin het hele jaar door draaiende te houden en de bredere gemeenschap van voedsel te voorzien.

Het project loopt af aan het einde van het groeiseizoen van dit jaar en de aeroponische torens worden opgeslagen voor de winter.

Als het volgend jaar doorgaat, hopen de medewerkers te experimenteren met andere gewassen, zoals aardbeien, en de bloemen die dit jaar zijn geplant te blijven kweken om wat kleur aan de tuin te geven.

“Voedsel is belangrijk — voedsel is medicijn,” zei McCubbing. “Die betrokkenheid bij het kunnen produceren van voedsel dat wordt geconsumeerd binnen het gezondheidszorgsysteem is echt lonend.”

—Ethan Williams

---

Blijf op de hoogte!

Bedankt voor het lezen. Zijn er onderwerpen die u graag behandeld wilt zien? Vragen die u beantwoord wilt zien? Wilt u gewoon een vriendelijk woordje met ons delen? We horen graag van u. Stuur ons een e-mail op [email protected].

Meld je hier aan krijgen Wat is er in hemelsnaam aan de hand? elke donderdag in uw inbox.

Redacteuren: Emily Chung en Hannah Hoag | Logo-ontwerp: Sködt McNalty