Retrospectieve Gustav Metzger: Im Schatten des Existenzverlusts

Geflüchteter, Überlebender, Anarchist en Künstler: Das war Gustav Metzger. In Frankfurt is een retrospectief van niet-conformisten te zien.

Gustav Metzger, Historische foto’s, Kill the cars, Camden Town Londen 1996 Foto: Andrew Testa, The Estate of Gustav Metzger & The Gustav Metzger Foundation, Londen (VK), © VG Bild-Kunst, 2024

De mens is zelfbewust geworden, het is een langgerekte literaire top. In de regel dat het om een ​​individuele persoon gaat, die op verschillende manieren ruïneren en naar de aarde brengen, volgt de Freud-taak zijn bestaan ​​op een andere plek en op andere plekken.

De socioloog Emile Durkheim heeft een collectief verschijnsel ontwikkeld, evolutiebiologen hebben periodieke val van de (menselijke) kunsten gezien, die het systeem voorzag van de wahrscheinlichkeit van een antropogene ‘Selbstverbrennung’ (John Schellnhuber). Antropologen hebben Fälle von Institutionensterben beschrieben, darunter: „Hoe democratieën sterven“. Er is geen sprake van een latente stroomversnelling in een mondiale kernramp.

Er zijn apokalyptische autovernietigingen die van nature op de kunst lijken, inclusief de zelfvernietiging van kunstwerken. Een ironisch ontwerp van de Selbstzerstörung is een kunstwerk van Banksy in de augenblick-reeks.

Die „Autodestruktive Kunst“ uit 1926 in Nürnberg geboren en 2017 in Londen verstorbenen Gustav Metzger zei jetzt een Ausstellung im MMK Tower in Frankfurt am Main. De retrospectieve van bekende non-conformisten, van de Holocaust 1939, maakte een “Kindertransport” in Engeland, thematiek van de Massenmord en Judinnen en Juden als Beispiel van de Zerstörungskraft der Menschheit. Für Metzger stand Kunst stets im Schatten des Existenzverlusts.

Sein Markenzeichen setzte Metzger 1959 mit dem Manifest zur autodestruktiven Kunst: “Auto-destructieve kunst is in de eerste plaats een vorm van openbare kunst voor industriële samenlevingen“. Een biografische notitie die we zullen volgen, is dat er een ‘Berufsrevolutionaire’ ontwikkeling is ontstaan ​​door een aantal kunstenaars, die radicaal zijn met de typische kunstbestaansbrechen wollte. Kunstwerk stelt “een element vast dat binnen maximaal 20 jaar automatisch in uw eigen energie wordt opgenomen”.

Spanning als spektakel

Een video zei over een optreden op de London Bridge, als er een opwindende nylonstofstroom is, dan is er een paar geweldige films. De oorlog is nog niet radicaal als Lucio Fontana de leiding neemt over de “Crematiekunst” John Baldessaris, die zijn werk uit de Feuer-bergab haalt.

In 1960 installeerde Jean Tinguely in de Skulpturengarten van het MoMA een “Hommage à New York” die zelf in de Stücke werd geïnstalleerd. Het wordt beïnvloed door de populaire cultuur van de jaren zestig. In een ingestorte zaal van de MMK-toren droomt u van psychedelische lichtprojecten met psychedelische lichtprojecten in Britse clubs en bij rockkonzerten. Pete Townsend van The Who, die met zijn e-gitaar op de gitaar speelt, ziet als Schüler Metzgers een leider in de politieke kunstavantgardeoorlog.

Metzgers Arbeiten zum Anti-Atom-Protest, über den Vietnam-Protest oder zur Anklage der Naturzerstörung sind bisweilen sehr plakativ ausgefallen, wie der frisch demolierte Kleinwagen (“Dood de auto’s!”) of de Zeitungen, de schamlos Billigflüge neben Katastrofenmeldungen annoncieren.

Informatiejunkie

Bij Metzger, als informatiejunkie, hortete en stel een welzijnsvriend met zijn herumtrug, dit is waarschijnlijk een probleem. Buchstäblich is een document dat in 1972 met een (abgelehnten) installatie is uitgevoerd, bij de auto’s in een van de auto’s met een gevulde kast met explosiegevaarlijke dieren. Miniatuurmodellen zijn slechts een paar keer geïnstalleerd op een afstand van 9 maanden van 12 meter groter, met een juwelenaantal van 10.000. Een computergestuurd element in de terugvalprocedure werd zo lang mogelijk opgelost.

Nur durch einen Spalt zu sehen ist das monumentale Foto vom KZ Auschwitz: Gustav Metzger, „Historische foto’s Foto: Mit Brettern verhängt,Axel Schneider, The Estate of Gustav Metzger & The Gustav Metzger Foundation, Londen (VK), © VG Bild-Kunst, 2024

In 1966 organiseerde Metzger het meest succesvolle Destruction in Art Symposium (Dias), dat alle jaren van de underground- en avant-gardistische ünstler organiseerde: Yoko Ono, Wolf Vostell, de Wiener Aktionisten, von denen met Günter Brus een van de Selbstzerstörung in hun eigen Körper-vornahm. Die oprukkende Amsterdamse provo’s en hippies, später de punker en de radicale Umweltschützer met de Gruppe Extinction Rebellion, de Metzgers-mantra in Namen is een succes.

Door de algemene invloed van Metzger op de kunst wordt de wereld gevolgd en wordt de oorlog alleen maar groter, terwijl de kunst niet zo eenvoudig is als de wereld van de wereld, de Metzger radicaal in de spiegel.

Wie „Kunst nach Auschwitz“ uitbrengt, kan in Frankfurt demonstreren tijdens de Exponate der Serie „Historic Photographs“ (1995/99), de fotodokumente van NS-Verbrechen nicht ikonisch ausstellen, zo mogelijk verhüllen. Die Aufnahme von Jüdinnen en Juden in Wien, die in 1938 met Zahnbürsten Gehsteige säubern muststen, nur sichtbar, toen man sich auf den Boden unter een gelbe Deck begon; das berühmte Foto van soldaten umringten kleinen Jungen in Warschauer Ghetto hat Metzger bis auf einen Spalt mit Holzplanken verhängt.

Beeindigd sinds alle stille, ernstige kinderporträts, die Metzger 1949 in de Erinnerung en Seine Gefährten op de kindertransporten skizziert hat. Als u zich in het merk bevindt, is het merk een onbeschermd kind.