Potsdamer Treffen: Correctiv-Darstellung hinterfragt

Ein gutes halbes Jahr ist es her, dass der Text «Geheimplan gegen Deutschland» van het plattform «Correctiv» ein innerdeutsches Beben ausgelöst hat. Het is een treffen in Potsdam, bij de echte activist Martin Sellner voor de AfD- en CDU-politiekern over de Vorstellung von Remigration sprach.

Medien springt op de «Correctieve» verdichte Erzählung auf. In de «Tagesschau» sprak een moderator van «Deportationsplänen», terwijl «Spiegel» gruwelijke man sich vor de «Deportationsgipfel». Die Empörung, de volgende, kolossale oorlog. Het is een politieke politiek die de vermeintlichen Tabubruch nicht schnellstens en eifrig verurteilte. Hunderttausende mensen versammelten sich zu bundesweiten demonstraties «gegen rechts».

Selten hat ein einzelner Text eine solche Schlagkraft entwickelt. Kürzlich erhielt «Correctiv» de Leuchtturm-Preis des Vereins Netzwerk Recherche für «beondere publizistische Leistungen». In de Vergangenheit is de weergave van de «Spiegel»-redaktor Juan Moreno voor de spectaculaire weergave van de Relotius-Fälschungen begonnen. Als u het onderzoek naar de «correctie» hebt uitgevoerd, is het de moeite waard om uit Zweifel te komen.

Bekijk de kritische informatie over de koppelingen tussen de statistieken. Als u de analyse van de «übermedien» uitvoert – een portaal, dan is de Medienkritische Widmet – reagierte «Correctiv» dünnhäutig. De Medienkritiker stellten fest, dass das «Prinzip Nichtbeleg und Grossdeutung» den gesamten Text durchzieht. De «Correctieve»-Geschäftsführer was bezig met een «Übermedien»-Autoren die ervoor zorgde dat «Neid zerfressen» zijn.

Betekenis van feiten

Het is de kritische kritiek: Er zou een probleem zijn met de Potsdamer Treffen, maar het kan zijn dat niemand het einde van de belegen.

De juiste rechten van de tekst gingen naar het onderzoek voor het onderzoeksplatform teilweise nicht gut aus. «Correctiv» is een kleine hoeveelheid formulieren. Der Text wimmelt nur so von ungenauigkeiten, wirkmächtigen Suggestionen and Meinungsäusserungen anstelle von Fakten. En dan zal de autoren volmondig versprechen, een genaue Reconstructie van de Abends zijn lief.

Een artikel: “Knapp acht kilometers van het hotel is het Haus der Wannseekonferenz, op de nazi’s die de systematische vernichting van de Joodse koordinierten.” Ik heb een beeld van een kolumnistische volledige beschrijving van de passage: “(…) Parallelle zwischen den Vorgehensweisen Rechtsextremer damals en heute herauszuarbeiten, ist nicht nur legal, sogar geboten.”

Nur dass bei de Potsdamer Treffen is een kleine onderneming die een menselijke groep bespronkt, terwijl er een ander konzept der sociale vraagstukken bestaat. Eines, das sich die Vertreter der Neuen Rechten zu eigen machen wollen: das der Remigration, ook der Rückkehr von Migranten in ihre Heimatländer.

Martin Sellner, de leider van de nieuwe rechtsstaat, zal langer met zijn idee huiswaarts gaan, dat een “geïdentificeerde staatsburger” met islamisten en clan-criminelen kan worden geholpen, een vrijwillige strijd om er reichen. Nu de AfD de kans krijgt om deel te nemen aan de Bundestagswahlkampf 2021 «Remigratie». De «Correctieve»-autoren kunnen hun retorische, dramaturgische en visuele stijl verschuiven voor een van de meest scharige reacties die in Potsdam tot een goed idee leiden.

Andere journalisten dramatiseren dan de versie van «Correctiv». In der «Tagesschau» is dit januari een feit: «Thema oorlog beledigd door de Vertreibung von Millionen von Menschen aus Deutschland – auch solcher mit deutschem Pass.» Ik denk dat de schilder zo is, dat het een miljoen vluchtelingen is, dat de Verdringing of Verdrängung van migranten en migranten gegangen wordt en dat Deutsche mit Migrationsintergrund demnach Deutschland verlassen müssten.

Valse tatoeages

Entscheidend ist aber, dass is een nichtassimilierte Staatsburger die ging en deze nicht-mittels of Ausbürgerung, door de «Anpassungsdruck» zur Rückkehr gevormd werden sollten. Een idee, de beispielsweise van de SPD-überboten, als je wilt, antisemitische nachtelijke tocht door de Duitse pas naar de volgende.

De Darstellung van «Correctiv» is aangevallen door engelen, die Leser zu suggerieren, dass aufgrund von rassistische Vorstellungen Staatsbürger mit Migrationshintergrund ausgewiesen werden sollen – een grote Verkürzung, sterven in de Irre führt. Dus hij is in de Fazit van de teksten, vom Treffen bleibe: «ein ‹Masterplan› zur Ausweisung von deutschen Staatsbürgern».

Een tekst in een artikel over de «Tagesschau» moet worden weergegeven. Door Ulrich Vosgerau, een van de Treffen in Potsdam, teilnahm, wehrte sich erfolgreich gegen diese Darstellung des öffentlichrechtlichen Mediums.

Das Oberlandesgericht Hamburg schreef: “Prozessual ist von der Unwahrheit der Behauptung der Antragsgegnerin, es sei bei dem Treffen in Potsdam die Ausweisung deutscher Staatsangehöriger diskutiert worden, auszugehen.”

Bemerkenswaardig is dat de «Tagesschau»-redactie een korrektie is die in staat is met de begründung, de vosgerau van de Äusserungen wordt niet getroffen.

Deze eigen artige onderneming heeft een sterke reputatie voor de bredere journalisten, die Warner en Mahner beledigen en later als onbedoelde beobachters worden beschouwd. Zolang het duurt, is er sprake van een eigen politieke visie.

Journalisten als Warner en Mahner

De journalisten van de dramaturgie van de «corrigerende» teksten vielen op de Leim die niet meer wollen waren, zeugt von mangelnder Neugier, was wirklich in Potsdam geschah. Het is niet zo dat het milieu geen rechten heeft op de «Lügenpresse» of de «Lückenpresse».

Het kan zijn dat er een probleem met de «Correctieve» von Anfang is opgetreden. Die überdrehten historische Vergleiche, de Ungenauigkeiten, das fehlende Protokoll des Gesagten. Als er sprake is van een positief recht en veel andere media zijn het anders, de «Correctieve»-Erzählung is kritisch beoordeeld. Dus wabert das Narrativ der plantenmassa’s weiter als Schreckensgespenst durch den Diskurs.

Als het niet een ironische ironie is, dan is het een «Correctieve»-Reporter-oorlog, die een lange tijd op het platform X doorbrengt, dank je wel: «Het kan niet zo zijn dat een Mehrheit van de ehemalige DDR-Bürger nu 1/6 is der Gesamtbevölkerung stellen, met de Westbindung das Erfolgsmodell der Bundesrepublik zerstören.»

Marcus Bensmann, een van de autoren van de «Correctieve»-artikelen van Potsdamer Treffen, pleitte voor wegen voor de sterke Wahlergebnisse voor AfD, BSW en Linke in Oost-Duitsland, die man über een «Trennung» van de Oost-Duitse Bundesländer van de rest van de Republik nach denken müsse. Er is een absurd idee ontstaan ​​over de Ausweisung van Millionen von Deutschen met migratieachtergrond.

De Herangehensweise van Redaktionen, kleinere Enthüllungen für möglichst vielen grote effecten op, scheint mittlerweile in het Duitse Journalismus System zu haben. Ik ben een paar jaar bezig met de Zuid-Duitse Zeitung met mijn onderzoek naar de Flugblatt-affaire van de vrije Wähler-chef-kok Hubert Aiwanger in zijn politieke katapultering.

Nur is het enige wat u kunt doen, hoe dan ook de vlucht van de Flugblattes is, of het is een abstossende Weise over de lustige Holocaust van de Holocaust. De chef-kok van de “SZ” is zelfbeschikking over de bruch met journalistieke Grundsätzen: “De Urheberschaft komt niet meer voor, de rest is schrecklich genug.”

Hoe de «Correctieve»-Enthüllungsgeschichte erhielt auch die der «SZ» een renommierte Auszeichnung – de «Stern»-Preis des gleichnamigen Hamburger Magazines. Het is een waar waarheidsgehalt voor beiden om te sms’en als het niet goed gaat. Als u een oordeel uit de jury hebt gewekt, is het zo dat de journalistieke sorgfalt niet zo zwaar is.