Wie is de echte president van de middenklasse? | Nieuws, Sport, Banen

President Joe Biden sprak onophoudelijk over zijn “vanuit de middenklasse” economische strategie. Gezien zijn staat van dienst zou het juister zijn geweest om het de “middenklasse is arm en uitgerangeerd” plan. Inflatie heeft alle inkomenswinst onder Bidens presidentschap weggevaagd.

Nu heeft vicepresident Kamala Harris haar eigen riff op dit thema. Haar campagnemotto is “opbouw van de middenklasse.” Het is niet helemaal “Maak Amerika weer groot,” maar de Democraten hebben niet veel tijd om met iets pakkenders te komen, aangezien Kamala met tegenzin werd gekozen als reliever in de 8e inning voor Old Joe, die zijn fastball allang kwijt was.

Maar Harris en Biden zijn, zoals het oude gezegde luidt, vogels van dezelfde veer die samenvliegen. Ze voeren vrijwel precies dezelfde agenda als we al vier jaar zien.

Het centrale probleem is dat het record voor de meeste Amerikanen veel betekenisvoller is dan de boodschap. De ironie hiervan “bouw de middenklasse” Het mantra is dat geen enkele regering in de recente geschiedenis meer heeft gedaan om de middenklasse af te breken dan Biden-Harris.

Uit de meest recente gegevens van het Census Bureau over inkomens en armoede blijkt dat onder voormalig president Trump de inkomens van de middenklasse sneller stegen dan onder alle drie de voorgaande presidenten bij elkaar.

Het verschil tussen de regeringen van Trump en Biden bedraagt ​​$ 8.000 per huishouden in het voordeel van Trump.

Dezezelfde gegevens laten zien dat de inkomenswinst voor minderheden en huishoudens met een vrouwelijk hoofd groter was onder Trump. Armoedecijfers daalden ook sneller onder Trump.

De reden voor het slechte Biden-Harris-record is dat hoewel de inkomens onder beide presidentschappen stegen, de inflatie alle reële inkomenswinsten voor werknemers tenietdeed. Met andere woorden, als de prijzen van eieren en brood en huur en gas meer stijgen dan uw salaris, dan trapt u op zijn best water. Of, voor de meeste huishoudens, gebruikt u potten en pannen om het water uit de kelder te houden.

Biden en Harris lijken echt te hebben geloofd dat inflatie van voorbijgaande aard zou zijn. Ze dronken de Kool-Aid van een trendy nieuwe economische theorie genaamd moderne monetaire theorie, die stelde dat de Amerikaanse overheid kon uitgeven en lenen tot het koninkrijk kwam zonder enige collateral damage. Maar een economiestudent op de middelbare school zou je kunnen vertellen dat het uitdelen van gratis geld om de vraag naar goederen en diensten te stimuleren waarschijnlijk de prijs van goederen en diensten zal verhogen. Uiteindelijk hebben we op de harde manier geleerd dat er geen ontkomen is aan de oude wet van vraag en aanbod.

Nu de economie tekenen van scheuren in de heuvel vertoont, is de enige remedie van Harris biljoenen meer uitgaven en leningen. Team Harris denkt dat de Fed simpelweg de rente kan verlagen en dat de pijn dan zal verdwijnen. Misschien. Maar waarschijnlijker is dat dit alleen maar meer uitgaven zal stimuleren en de economie nog kwetsbaarder zal maken. Wat ze niet zullen doen, is de buitensporige overheidsuitgaven en -schulden terugdringen, bijvoorbeeld door zo’n $300 miljard aan mislukte groene energieprogramma’s te annuleren.

Links roept dat Trump degene is die de inflatie weer aanwakkert met zijn belastingverlagingen. Maar dat is een lastige boodschap om te verkopen, aangezien er tijdens Trumps termijn vrijwel geen inflatie was. Zijn gemiddelde jaarlijkse inflatiepercentage was 1,9% versus 6% voor Biden-Harris.

Trump zal de kiezers blijven vertellen dat hij de president is die… “uitbouwen” de middenklasse, en hoewel de toekomst moeilijk te voorspellen is, heeft hij de geschiedenis stevig aan zijn zijde.

•••

Stephen Moore is een visiting fellow bij de Heritage Foundation en een senior economisch adviseur van Donald Trump. Zijn nieuwste boek is: “Govzilla: Hoe de meedogenloze groei van de overheid onze economie verslindt.”