close
close

Peacock’s enge ‘Hysterie!’ speelt zich af in het kleine stadje Michigan in de jaren ’80

Peacock’s enge ‘Hysterie!’ speelt zich af in het kleine stadje Michigan in de jaren ’80

toneelstuk

Het oorsprongsverhaal van “Hysteria!”, dat vrijdag op Peacock verschijnt, gaat twee decennia terug naar een Kiss and Aerosmith-concert in het Comerica Park in Detroit dat grote indruk maakte op de 34-jarige maker van de show, Matthew Scott Kane.

Het was het eerste concert ooit voor de tiener Kane, die verblind werd door de theatrale effecten: “deze jongens spuiten bloed en spuwen vuur.” Zijn vader kocht op weg naar buiten een Kiss T-shirt voor hem, dat hij de volgende dag vol trots naar school droeg in Ypsilanti, maar zijn leraar vertelde hem dat hij met het shirt haar klas niet binnen kon komen. “Ik vroeg haar waarom, en haar uitleg was: ‘Weet je wat dat betekent? Weet je wat Kiss betekent?’” Ze verwees naar het ontkrachte gerucht dat de naam stond voor Ridders in Satans Dienst.

Kane werd gedwongen een shirt van de stapel gevonden voorwerpen aan te trekken en ging bezorgd naar huis. “Mijn gedachten racen, van: ‘Ben ik in bondgenootschap met de duivel omdat ik denk dat ‘Shout It Out Loud’ een cool nummer is, of ‘Detroit Rock City’, of wat dan ook?'” Hij vroeg zijn vader, die zat terwijl hij in zijn luie stoel de krant las, of de leden van Kiss satanisten waren.

“Hij staart me een minuutje aan en zegt alleen maar: ‘Ja, dat zijn stieren…'”, herinnert Kane zich.

Die anekdote past precies in het verhaal van ‘Hysterie!’, dat zich afspeelt tijdens de satanische paniek van de jaren tachtig, de periode waarin ongefundeerde beschuldigingen en complottheorieën over ritueel satanisch misbruik zich als een lopend vuurtje verspreidden. Met het verlangen naar een oude tienerkomedie van John Hughes en de griezelige wendingen van het Netflix-sci-fi-drama ‘Stranger Things’, ‘Hysteria!’ (alle acht afleveringen zijn vanaf vrijdag beschikbaar) speelt zich af in de fictieve stad Happy Hollow in het zuidoosten van Michigan, een plaats die wordt beschreven met een slogan op een graansilo die opschept: ‘Geweldige stad. Nog betere mensen.”

In de eerste aflevering verdwijnt een quarterback van een middelbare school ‘s nachts en wordt er een pentagram ontdekt dat op een garagedeur is geschilderd. Dat is genoeg om bezorgde volwassenen in de richting van geruchten te laten gaan dat een satanische sekte mogelijk verantwoordelijk is. Maar voor een jonge buitenbeentje genaamd Dylan (Emjay Anthony) worden de gebeurtenissen een kans om de heavy-metal garageband die hij heeft gevormd met een paar even impopulaire vrienden te promoten.

Zoals Dylan tegen zijn bandleden, de cynische zanger Jordy (Chiara Aurelia) en de bijdehante drummer Spud (Kezii Curtis) zegt: “Wij zijn degenen die niemand opmerkt. De gothics. De burn-outs. De nerds. Het zal nooit onze tijd zijn. Dus óf we leggen ons neer bij onze plek in de vergetelheid, óf we creëren ons eigen geluk. En ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik ben het zat om onzichtbaar te zijn.

Wat schmink, zwarte nagellak en een liedje over het getal 666 vergroten de populariteit van de band. Al snel worden de leden van Dethkrunch het middelpunt van een heksenjacht onder leiding van een alarmistische religieuze ouder (Anna Camp, “Pitch Perfect”). En de vreemde gebeurtenissen die worden onderzocht door de politiechef van de stad (Bruce Campbell van metro Detroit) beginnen Dylans eigen nuchtere moeder (Julie Bowen, “Modern Family”) te bedreigen, die aan het einde van de eerste aflevering worstelt met bovennatuurlijke krachten die de sfeer van klassiekers uit de jaren 80 als ‘Poltergeist’ en ‘A Nightmare on Elm Street’.

Het is een pakkend debuut als maker van tv-series voor Kane, die niet alleen de show bedacht, maar ook de creatieve baas is, samen met zijn mede-showrunner, David A. Goodman. Het is ook een kans om het verhaal te verankeren met knipoogjes naar zijn geboorteplaats. Alleen al in de aftrapaflevering staat een snelwegbord van de I-94 naar Detroit, een fragment van een nummer van Bob Seger, borden voor Jet’s Pizza, Leo’s Coney Island en Furs van Robert, samen met het supercoole Pistons Bad Boys T-shirt dat Dylan draagt .

Hoewel het in Georgië werd gefilmd, wordt “Hysteria!” lijkt visueel op een kleine stad in Michigan, zoals Ypsilanti, waar Kane het grootste deel van zijn jongere jaren doorbracht. “Het was alsof ik tegen ze zei: ‘Hé, kijk naar foto’s van het centrum van Ypsilanti en doe dat gewoon'”, zegt Kane over de productie. Hij spreekt tijdens een recent Zoom-interview en draagt ​​een teken van trots in zijn geboortestad: een baseballpet van de Detroit Tigers. “Ik heb ongeveer twintig verschillende oud-Engelse hoeden waar ik dagelijks doorheen fiets, afhankelijk van de outfit. Je hebt me betrapt op een kastanjebruine dag”, grapt hij.

Verslaafd aan de popcultuur

Toen hij opgroeide, zegt Kane, verhuisde zijn familie vaak vanwege het werk van zijn vader als winkeldirecteur voor de Meijer-supermarktketen. Hij woonde in Saginaw, Dayton en Cincinnati in Ohio en Louisville, Kentucky, voordat hij Ypsilanti bereikte. Kane woonde van 2000 tot 2012 in de campusstad van de Eastern Michigan University en zegt: “Dat vind ik heel erg thuis.”

Tijdens die verhuizingen werd Kane’s liefde voor films en televisie gevormd door de dingen die hij meebracht, “veel VHS-banden en stripboeken.” Hij legt uit: “Toen ik thuiskwam van de kleuterschool, keek ik keer op keer naar Tim Burtons ‘Batman’. Vanaf mijn vierde of vijfde zat ik heel erg in die (popcultuur)loopgraven. Dat was altijd mijn stuurhut. Ik begreep gewoon niet dat het banen waren. Ik wist niet dat mensen deze dingen daadwerkelijk maakten. Ik dacht gewoon dat ze in de bioscoop of in je verhuurwinkel verschenen.

Als student aan Ypsi’s Lincoln High School werd Kane een grote fan van onafhankelijke films uit de jaren ’90 en regisseurs als Quentin Tarantino, Kevin Smith, Richard Linklater en Richard Rodriguez. Hij hield ook van de vroege films van Sam Raimi, de inwoner van Oakland County die een revolutie teweegbracht in horrorfilms met ‘The Evil Dead’ uit 1981 en vervolgens megafilms maakte zoals de ‘Spider-Man’-trilogie met Tobey Maguire in de hoofdrol.

Kane zegt: “Ik ben 14 jaar oud en zit in de Engelse les en vraag mijn leraar hoe ik scenario’s moet opmaken. En hij heeft geen idee waar ik het over heb. … Dit was de carrière die ik wilde nastreven.’

Kane zat als tiener ook in een middelbare schoolband, een ervaring die een groot deel van de wereld van ‘Hysteria!’ heeft geïnspireerd. met zijn kameraadschap en intern drama. “Het aantal ruzies dat we hadden over hoeveel geld er in het bandfonds zat, is zo raar als ik erop terugkijk. Het was altijd ongeveer $ 10, ‘herinnert hij zich.

Kane koos de Universiteit van Michigan als universiteit omdat hij vond dat dit de beste plek in de staat was om film en tv te studeren. De afdeling Film, Televisie en Media van de U-M heeft een lijst met alumni die nu in de entertainmentindustrie werken, waaronder Craig Silverstein (uitvoerend producent van AMC’s ‘TURN: Washington’s Spies’, FX’s ‘The Old Man’ en Disney+’s ‘Percy Jackson and the Olympians”) en Audra Sielaff (schrijver voor de reboot van “One Day at a Time” van Netflix en FX’s “It’s Always Sunny in Philadelphia”).

Terwijl hij zich concentreerde op het schrijven van scenario’s, maakte Kane indruk op verschillende faculteitsleden, waaronder Jim Burnstein, de directeur van het scenarioschrijfprogramma van de UM, die via e-mail zegt dat Kane’s succes niet verrassend is.

‘Hij was het type jonge schrijver waarvan je al snel kon merken dat hij het talent had om het in Hollywood te maken. Talent alleen leidt echter niet tot succes in de entertainmentindustrie. Het draait allemaal om discipline en gedrevenheid, die Matt in overvloed had. Hij begreep en omarmde ook het herschrijfproces dat de kern vormt van ons scenarioschrijfprogramma in Michigan. Zo maak je een goed script geweldig.”

Kane haalt twee andere faculteitsleden aan die zijn ambities koesterden. Hij zegt dat docent Veerendra Prasad “echt de eerste persoon in dat programma was die iets in een van mijn scripts zag en zei dat je hier echt iets op het spoor bent.” Een andere docent, Oliver Thornton, leidde een klas waarin hij een tv-programma moest maken en de eerste aflevering voor het eindproject moest schrijven. Zoals Kane zich herinnert: ‘Ik heb het gevoel: ‘Oh man, ik dacht niet dat ik het hier zo goed op deed.’ Ik heb het op de laatste lesdag opgehaald. Er stond een A+ op en (Thornton) zei dat dit de enige keer in zijn leven was dat hij ooit een A+ had gegeven.’

Op naar Hollywood

Nadat hij in 2012 afstudeerde aan de UM, was Kane klaar om drie maanden vrij te nemen en in principe uit te rusten. Maar professoren als Burnstein lieten hem niet treuzelen. “Ze brachten me in contact met deze mensen (in de entertainmentindustrie) die in wezen zeiden: ‘Je moet hier nu zijn. Je moet nu meteen naar Los Angeles komen, want als je jezelf drie maanden na je afstuderen geeft, geef je jezelf misschien nog eens drie en nog eens drie en kom je dan nooit meer hierheen.’ In juli 2012 zat ik in een klein appartement in Valley Village, Californië, en probeerde ik aan de slag te gaan.”

Kane leerde de kneepjes van het vak als productieassistent voor de gesyndiceerde ‘Judge Joe Brown’ en FX’s ‘American Horror Story’, assistent-productiecoördinator voor ‘It’s Always Sunny in Philadelphia’ en schrijver voor de Freeform-serie ‘Stitcher’. Maar hij hield altijd het grotere geheel in de gaten bij het ontwikkelen van zijn eigen project, wat leidde tot “Hysteria!”

“Conservatief gezien is dit script al vijf jaar bij mij, maar ik heb het echt uitgebreid. Ik denk dat ik de teaser hiervoor in 2017 heb geschreven”, zegt hij. Nadat hij een prijs voor scenarioschrijven had gewonnen in een wedstrijd van de UM Entertainment Coalition en de U of M Club van Los Angeles, Kane’s “Hysteria!” script had een openbare lezing met UM-alumni-acteurs die hem hielpen zijn woorden tot leven te zien komen. Volgens Kane is het script van die lezing ongeveer 90% van wat er feitelijk in de eerste aflevering staat.

De weg naar het krijgen van “Hysterie!” op tv nam een ​​aantal onverwachte wendingen. Met de schrijvers-regisseurs van “Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves” Jonathan Goldstein (ook al afgestudeerd aan de UM) en John Francis Daley (die speelde in NBC’s “Freaks and Geeks”) en het productiebedrijf Good Fear aan boord, kreeg het script concurrerende aanbiedingen en belandde bij een andere streamingdienst dan Peacock, net toen de COVID-19-pandemie op het punt stond de wereld stil te leggen.

Kane zegt dat hij een jaar lang virtueel aan de show heeft gewerkt, maar dat netwerk het uiteindelijk heeft doorgegeven. Een paar jaar later vroeg Peacock om nog een pitch, en “Hysteria!” een straight-to-serie-bestelling verdiend. Daarna werd het werk een tijdlang onderbroken vanwege de schrijvers- en acteursstakingen.

“Het is zo raar om te zeggen, (maar) ik had niet het gevoel dat deze show echt was totdat we aflevering vier opnamen”, zegt Kane. “We hadden een hele vlotte start en sindsdien is het een duurtest.”

Kane zegt dat hij extreem trots is op de eindresultaten van “Hysteria!” Terwijl hij de hele cast prijst, noemt hij de landing van Bruce Campbell – Sam Raimi’s Birmingham Groves High School-maatje die later de hoofdrol speelde in de “Evil Dead”-franchise – om de politiechef te spelen als bijzonder betekenisvol voor hem.

“Bruce is de toon van deze show en door hem in de show te hebben, wordt het allemaal logisch. … Ik was een Bruce Campbell-freak toen ik opgroeide, en het is zo’n eer om hem als anker voor deze show te hebben, ‘zegt hij. “Ik denk dat Bruce een veel, veel getalenteerder artiest is dan hij verdient, en ik denk dat hij het in deze show goed doet.”

“Hysterie!” heeft nog een andere toevallige verbinding met het zuidoosten van Michigan. Jordan Vogt-Roberts, die opgroeide in Royal Oak en ‘Kong: Skull Island’ uit 2017 regisseerde, is uitvoerend producent van de serie en regisseerde afleveringen één en acht. Kane zegt dat terwijl hij met Vogt-Roberts sprak over casting, hij vertelde dat hij Bruce Campbell’s vertoning van zijn horrorkomedie ‘My Name Is Bruce’ uit 2007 had gezien in het inmiddels gesloopte Main Art Theatre van Royal Oak.

Vogt-Roberts ‘nam een ​​minuutje en zei: ‘Kerel, ik was bij die film. Ik was erbij!’” zegt Kane.

Kane adviseert aspirant-scenarioschrijvers om hun vak te leren, iets waar hij vele uren in heeft gestoken om het te perfectioneren. “Ik heb een magazijn vol met scriptstoringen op mijn computer. Ik heb dingen opgesplitst die zo hoogstaand zijn als ‘Whiplash’ en ‘The Social Network’ en vervolgens als, ik zal zeggen, lowbrow – maar ik vind ze geweldig – (zoals) ‘Fright Night’, ‘Re-Animator’, ”Slechte doden.’ (Ik heb) al die verhalen opgesplitst om te begrijpen hoe deze stukjes in elkaar passen en hoe deze verhalen effectief worden verteld.

Kane zegt dat hij zojuist ‘The Substance’ heeft gezien, de nieuwe lichaamshorrorfilm met Demi Moore in de hoofdrol, en dat hij niet kan wachten om de methoden ervan te verkennen. Hij bevindt zich nu op een plek waar hij nieuwe shows voor schermen creëert, maar hij blijft wat hij is sinds zijn jeugd in het Midwesten: een toegewijde fan.

Neem contact op met Detroit Free Press popcultuurcriticus Julie Hinds via [email protected].

‘Hysterie!’

Alle acht afleveringen verschijnen vrijdag op Peacock. Afleveringen worden ook wekelijks uitgezonden om 22.30 uur op donderdag in de VS.

Beoordeeld TV-MA